Culinair genieten begint met goede producten en ingrediënten. Door zijn specifieke seizoenen en klimaat is het culinaire landschap in Vlaanderen uitgegroeid tot een van de meest gevarieerde en interessante ter wereld. Veel van onze chefs bereiden hun gerechten op basis van wat lokaal beschikbaar is, waardoor je kan genieten van de meest verse voeding op het beste moment.
De reputatie van Vlaanderen als producent van uitzonderlijke producten is te danken aan de ervaring en het vakmanschap van onze boeren, vissers, jagers en kaasmakers. Deze ambachtslieden leveren ongelooflijke streekproducten die elders in de wereld moeilijk te vinden zijn.
Grijze Noordzeegarnalen
Witloof
Witloof of witlof is een veelzijdige en populaire wintergroente in Vlaanderen en ver daarbuiten: krakend krokant als je er rauw het mes inzet en boterzacht als je de stronkjes de tijd geeft om traag te stoven. Smaak is key, net zoals een hoge voedingswaarde, veel mineralen en een laag natriumgehalte. Elk blad telt slechts één calorie en nul koolhydraten.
Witloof is bij de Vlaming zowel geliefd als bittere, frisse salade bij een steak-friet als een zoet, gekarameliseerd bijgerecht bij winterse schotels. De lichtschuwe stronkjes worden in blauw papier verpakt om hen te beschermen tegen het licht: zo blijven ze mooi wit. Deze groente krijgt immers z’n witte voorkomen door in het donker te groeien met de wortels in rijke, vruchtbare grond (bij grondwitloof) of in het water (bij hydrocultuur). Licht zorgt ervoor dat de stronkjes groen kleuren en dat is uit den boze!
Hoe witloof is ontstaan? Daar doen heel wat verhalen de ronde over. Zo zou er tijdens de Belgische revolutie in 1830 een Brusselse boer zijn cichoreiwortels in een berg aarde hebben verstopt. Toen de onrust ging liggen en de boer de wortels weer wou opgraven, bleken ze mooie witte bladeren te hebben gekregen. Ook de toenmalige hovenier van de Brusselse kruidtuin wordt in verband gebracht met de ontdekking van witloof. Franciscus Bressiers zou in de kelders van de kruidtuin een aantal wortels onder de aarde hebben bedolven als experiment. Het witloof dat hij oogstte van de wortels van de Cichorium intybus had nog niet de mooie vaste structuur die we nu kennen. Het waren veredelaars die zorgden dat de verzameling losse witte blaadjes als een mooi vast kropje werden verruild.
Dat witloof een typische groente uit onze streek is, merk je ook aan de namen die deze groente in onze andere talen krijgt: in het Frans spreken ze over ‘endives de Bruxelles’, in het Engels wordt dat ‘Belgian endive’ en in het Duits ‘Brüssler weisse Chicorei’.
Witte asperges
Wist je dat?
Wist je trouwens dat witte en groene asperge één en dezelfde groente zijn? Het enige verschil is dat de witte asperge wordt afgeschermd van het zonlicht, waardoor er geen fotosynthese plaatsvindt en dus geen bladgroen vormt: vandaar de romige witte kleur. De witte asperge groeit onder een opgehoopte berg aarde en heeft daardoor een uiterst delicate smaak met een licht bittere toets. Groene asperges steken hun kopje wel boven de grond en groeien in het zonlicht. Hun smaak leunt meer aan bij broccoli.